Wild World Katherine

'Drie VB en een Jug TEDs' zegt de man aan de bar...'Please!?' Vraag ik aan hem. Mag ik het magische woord PLEASE horen? '$29,50 Please,' antwoord ik terug naar de beste man aan de bar. Drie blikjes bier en een jug gevuld met bier. Het is net 12.00 uur 'smiddags maar de biertjes worden sinds 10.00 getapt. Alhoewel dit de 'light' bieren zijn gaan ze er prima is. Om 12.00 staat iedereen in rij voor de bar om 'heavy' biertjes te gaan drinken. Om 14.00 lijkt iedereen haast te hebben om de bar te verlaten, wat is er loos?
De bottleshop om de hoek is zojuist geopend, meer alcohol!

Deze surrealistische wereld is werkelijkheid voor de vele Aboriginals die hier in Katherine wonen. Een wonderbaarlijk dorpje waar ik sinds zes weken bivakkeer. De relaxte sfeer die ik ervoer in het eerste hostel waar ik verbleef overtuigde mij dat ik hier best wat langer kon rond hangen. Na half Australië doorgereisd te hebben met Linda was het tijd om afscheid te nemen van haar. Een erg emotioneel moment dat snel werd vergeten nadat ik mijn eerste shift had in de bar. Bier tappen voor de Aboriginals. Tussen alle mensen zijn Roxy & ik de enige blanke mensen. Hoe dronken sommigen om 12.00 al zijn des te onbeleefder ze worden: Uw vriendelijkheid zijt anderen bekend en een glas water wordt vervolgens opgediend. Na de eerste week leer ik de vaste kroegbazen kennen en wordt er vaak 'gehigh-fived' of een danspasje gemaakt. Toch hebben deze mensen hun eigen gewoonten. Manieren kennen ze helaas nauwelijks. Roxy en ik moeten ze vaak herinneren aan het feit dat ze
PLEASE moeten zeggen voordat wij ze bedienen. Daarnaast is het soms hard voor ze de om de toilet te vinden. Je neus snuiten? Wat is dat? Ook daar hebben ze problemen mee. Hygiëne is vaak ver te zoeken en toch doen we ons best deze mensen een goede tijd te bezorgen. Het feit dat deze mensen bijna 24/7 dronken zijn, is erg spijtig en in Katherine een groot probleem. Toch houden velen hun hoofd boven water en hebben ze lol in het leven.

Mijn leven in Katherine heeft naast de bar nog meer te bieden. Het Stuart hotel (waar ik woon) kan inmiddels officieel Klein Italië genoemd worden: op de galerij woont een elftal aan Italianen. Stuk voor stuk echte casanova's dus er zijn al meerdere diners voor mij gekookt. Het leven wordt nog mooier want in de patio is een zwembad waar zelfs Gary de Geit een week heeft vertoefd. Gary is een Celeb. Zijn aanwezigheid in Katherine werd groots aangekondigd op de voorpagina van de krant. En wie heeft een Selfie met Gary!? IK, alleen een handtekening ontbreekt nog aan de collectie. Ontspannen doe ik bij de de hot springs. De toeristische trekpleister waar nog wel een oogje in het zeil moet worden gehouden voor krokodillen. Gelukkig schijnen zoetwater krokodillen een verminderde eetlust te hebben dan zoutwater krokodillen.

Katherine is het Sodom & Gomora in Australië in plaats van een Paradijslijk oord waar je wilt verblijven als vogelvrije backpacker. Toch zal ik hier nog eens drie maanden verblijven. Dat betekend dat mijn terugkomst nog eventjes op zich laat wachten.

Op het moment ben ik gearriveerd in Darwin om door te vliegen naar Myanmar. Hier zal ik een maand lang mrt Annke reizen en daarna terug keren naar Katherine. In Myanmar is geen mobiel bereik nog receptie. Geen nieuws is goed nieuws hopen we dan maar!