Outback adventure

Malou en ik gaan op avontuur, om precies te zijn, naar Alice Springs.
Na een geëscaleerde avond stappen in Melbourne, twee volle uren aan slaap en een koffer vol met dekens vertrekken we om 6 uur 's ochtends naar het vliegveld in Melbourne.
Het plan is helemaal uitgedokterd: in Alice Springs gaan we een auto huren, we slapen vijf dagen in de auto en zien wel waar we heen rijden. Onze eigen road-trip door de outback.

Eenmaal aangekomen in Alice Springs zijn we uitgeput. De supermarkt lijkt mijlen ver te zijn als we met onze kater en lege maag door de brandende zon slenteren. Als we terug zijn in het hostel, met een verkoelend zwembad gelukkig, maken we onze plannen voor de komende dagen. Echte levensgenieters dat we zijn hebben we natuurlijk nog geen research gedaan en teveel mooie dromen. Wat prijzen om een auto te huren, welke wegen we moeten berijden en wat we eigenlijk mee moeten nemen naar de outback, we hebben geen idee. Het blijkt nogal veel geregel te zijn wat we op een dag als deze (lees: 2 uur aan slaap en uitputtende hitte) niet aankunnen. Gelukkig weet de eigenaresse van het hostel ons uit de brand te helpen door ons verschillende mogelijkheden en activiteiten in Alice Springs aan te raden.
Vrijdag gaat het avontuur dan echt beginnen: de road-trip. Onder begeleiding van GJ de tourguide en vergezeld met hilarische stereotypes. Een gevarieerd gezelschap is het zeker. Twee verlegen Aziaten, gereserveerde Duiters, luidruchtige Nederlanders en hysterische Britten. En laten we onze zelf niet vergeten als gekke Deen en fenomenale Nederlander: Witte huid, rood haar en vergezeld met een voedselallergie. Gelukkig heb ik mijn gadget zonnebrand factor 110 altijd bij de hand.

Gezamenlijk vertrekken we naar de eerste toeristische trekpleister: een Kamelen station. Wat te doen hier? Een ritje op een kameel. En daaaaaar gaan we. Daarna racen we verder naar Uluru. Hier lopen we en bescheiden rondje om een gesteente dat door aboriginals werd gebruikt voor inleidingen van jongens en meisjes om volwassen te worden.
Na de wandeling zijn we kapot maar de tourguide heeft nog een verrassing in petto: Champagne met toastjes tijdens de zonsondergang bij Uluru (het gesteente). Links en rechts van ons staan honderden toeristen met hun camera's om het spektakel van de veranderende kleuren van het gesteente te aanschouwen. Gelukkig zijn alle ogen gefocust op Uluru en kan ik wegduiken om planten te wateren; mijn blaas stond op springen.

Dan is het tijd om naar de camping te vertrekken en onze bedden klaar te maken. De enorme slaapzakken worden op het gras uitgerold en daar liggen we onder de sterren. Plotseling begint een Britse meid hysterisch te gillen en zelfs te huilen. De Brit houd het niet langer uit buiten tussen alle insecten. Zojuist zat er namelijk een mot op haar. De Dramaqueen wil naar een hostel want wie weet wat de insecten je 's nachts aandoen en wat er nog meer rondvliegt en loopt. Dan te bedenken dat dit nog maar de eerste nacht is dat we buiten slapen.

De volgende ochtend blijkt dat de Brit het allemaal heeft overleefd net als alle mensen die eerder naar Uluru zijn afgereisd. Malou en ik hebben heerlijk geslapen onder een prachtige sterrenhemel. Ook de andere dagen hebben we veel lol. We zijn verrast door de Aboriginals die in Alice Springs leven. Deze mensen zie je namelijk nauwelijks in Melbourne. Ze houden zich erg afzijdig en lijken niet door ons 'blanke' mensen gestoord te willen worden.

Na een week in de droogte te hebben geleefd is het weer tijd om naar Melbourne terug te keren. Hier gaat het dagelijks leven weer verder. Werken, koffie's drinken en genieten van alle culturele festiviteiten zoals comedy shows, live muziek op straat en de vele festivals. Op en top genieten!