Mijn eigen bungalow, eigen hangmat en het strand op nog geen vijf meter afstand. Ik ben in het Iboih paradijs beland. Dan blijkt ook nog eens dat Sun, de manager, een ster is in het maken van verkoelende fruit shakes. Daarnaast woont er een duik instructeur om de hoek. Het het feest is compleet. Ik begin de wonderen van de zee te ontdekken. De schilpadden, de haaien en de inktvissen. Maar de koningin der wateren is de Manta ray!

Manta, manta elke keer als we het water in springen is dit de vis waar we onze ogen voor open houden. De bewegingen van de manta zijn anders dan die van andere vissen. De Manta rays lijken te zweven als vogels. Een vliegend tapijt. Rustig, beheerst en volledig in controle in het onrustig water. De stroming is vaak sterk in de wateren rondom Inboih. Na mijn duik cursus ben ik er helemaal klaar voor. Klaar voor de sterke stromingen. Ik voel mij als een vis in het water. Het water is soms wild, helemaal op 40 meter diepte. Het lijkt soms net wasmachine. De vissen hebben moeite om vooruit te komen en laten zich vooral mee voeren door het water. Na twee en een halve week kondig ik mijn vertrek aan. Dit zal en moet afgesloten worden met een duik. Een laatste duik in Iboih....

Deze laatste duik is overweldigend. De zee zit elke dag vol verrassingen en dat maakt het duiken nooit saai. Ik ga die dag samen met twee anderen de wateren opnieuw verkennen. We dalen af naar 34 meter. De Manta ray is waar we onze ogen voor openhouden. Al snel zien we enkele haaien. Op veilige afstand en daarentegen blijken ze geen enkele interesse in ons te hebben. Daarna zien we al snel een sting ray. Een platte ronde vis die venijnig kan steken. Ik klam me daarom snel vast aan de instructeur. De sting ray is erg nieuwsgierig en komt namelijk steeds dichter bij. Als de sting ray weg is zweven we verder door de zee. Ineens begint de instructeur te seinen. De koningin! De Manta! We zien haar! Halleluja! Even lijk ik te dromen. Maar het is geen droom, het is echt! Ik high five met de instructeur en sein hem dat we wat mij betreft wel weer naar boven mogen. Hij lacht en verzekerd dat er nog meer te zien. Genieten is het als we daarna nog meer grote vissen zien en hele scholen aan vissen. We spotten nog een schildpad en na bijna een uur is het avontuur voorbij. Met een bevredigend gevoel stijgen we op naar de werkelijkheid waar we de blauwe lucht aanschouwen en stralende zon. Vol enthousiasme vertellen we de kapitein wat we allemaal gezien hebben. Aan land genieten we na met een verse donut en thee. Dat is namelijk de traditie, na je duik lekker eten. 'S ochtends verse vis met rijst van 'Mama', de moeder die een kleine keuken bedient. En in de namiddag thee met een warme gesuikerde donut, heerlijk!

'S avond is er een afscheidsfeestje voor mij georganiseerd bij Eva. Een geweldige Indonesische vrouw met Italiaans temperament. Ze is met een Italiaan getrouwd en beheerst de taal en culturele vaardigheden inmiddels als een ras echte Italiaan. Bij haar kunnen we uiteraard heerlijk Italiaans eten. Ondertussen hebben we gezellige gesprekken en luisteren we naar muziek terwijl de zee op de achtergrond suist. De avond duurt voort en het wordt tijd om afscheid te nemen.

Toen ik arriveerde in Iboih sprak ik met mensen die al meer dan tien jaar naar dit wonderbaarlijke plekje op aarde komen. Ik was verbaasd, maar nu kan ik niet wachten om terug te keren naar Iboih. Lekker in de hangmat met verse fruit shakes en dromen over de Manta!
Manta, manta :)

Vanuit Indonesië ben ik doorgereisd naar Zuid Korea. Hier ga ik de komende maand reizen in een geheel nieuwe Aziatische wereld in vergelijking met Indonesië, Thailand of Laos. Mijn horizon verbreden want voor ik het weet staar ik weer naar de schapen en koeien in het gezellige Groningen!